– Не патрэбны твой верш –
Як бабулін сон.
– А мы для іншых
Сновидим часоў.
– Dokuchen свой верш –
Як дзядуляў ўздых.
– А мы для іншых
Дозoрим эпох.
– У пяць гадоў – цэлы свет –
Вось сон наш які!
– ваш – нa пяць толькі гадоў.
мой – нa пяць стагоддзяў.
– ісці, куды дні!
– Дні міма ідуць…
– ісці, куды мы.
– сляпыя вядуць.
А быць ці не
Вершам на Русі –
патокі спытай,
нашчадкаў спытай.
14 верасень 1931
