Մի անգամ մի հասակակիցների (պղնձի
իմ մազերը! Live դիրիժոր!)
Ես խոստացել է ծերանա,
ավաղ: ընկնել – Ես մոռացել.
Չհավատալով հայրենիքի ձյուն է գալիս –
………………………………………
Նա պարզապես երեւում է, որ աստվածների:
Որտեղ չեն ծերանա, չի վերածվում մոխրագույն…
……………………………………..
………………………… հին
Ես երգում – արծաթ,
դա ինձ – poserebrylo.
դեկտեմբեր 1940